:: Qisya Jatuh Katil..;((( ::

Normally pas sahur dlm kul 5.30 tuh kite akan naik atas..melepet sebelah qisya smbl2 nak tunggu solat subuh..tp tah nape arinie kite terlambat pulop nak naik atas...pikir nak solat kat bawah je laaaaa..smbl2 tuh kite duk la menelek henpon..dlm kul 5.50 gitu kut, tetibe kite dgr qisya menjerit lain mcm kuatnye..kuat dr biasa..menjerit yg mcm sakitttt sesgtttt...meloncat kite bgn..anak tangga tuh kalau boleh 2 kali langkah dh smp atas, dh lame dh kite wat..smbl berlari panjat tangga smbl ckp, Allahuakbar, banyak kali..dlm hati mmg dh dpt rase qisya jatuh katil..

Masuk je bilik, ya Allah, ya Allah dh kt bawah dh anak mommy tuh..sobssssss..time tuh terus kite amek die, peluk die..qisya menangis smp xkeluar suara..Allah...nak nangis kite time tuh...air mata dh bertakung2 dh..rase mcm useless gile..rase marah kat die sendiri sbb careless sgtttt..rase mcm nak lempang diri sendri, kenapa la aku xnaik je kul 5.30 tuh mcm biasa..."mommy sorry okayh..sorry sayang"..itu je la ayat kite..;((((((((

Qisya nak peluk je time tuh..terperanjat agaknye..kite dh sendal dh tmpt tido ngan bantal peluk..rasenye die dh bgn pastu mmg jenis suke mengensot smbl memanjat..bile panjat bantal peluk, tuh yg terjatuh..Allah..sedih + risau + marah kat diri sendri + nak nangis pun ade..first time qisya jatuh katil..nasib baik xjatuh kat lantai..nasib baik jatuh kat kapet..mmg la kalau boleh dua2 xnak jadik tmpt landing qisya..tp rasenye kalau kat lantai lagi sakit double ke..Allah...xnak dh bende2 gitu jadik dh..

Selalu mmg qisya xbgn time2 gitu..tuh la kan..dh terhantuk baru nak terngadah..suke take things for granted..huwaaaaaa..tobat dh tobat..xnk buat dh..

Mmg pasnie xkan biaukan qisya sensorang dlm bilik..mmg kite akan angkut jugak qisya..tuh nana keding kate, kalau umah kecik boleh nak biarkan sbb boleh jenguk2..nie dh kalau umah gitu mmg xleh dh nak tinggal2 dh...huwaaaaaaaaa..

Pas jatuh, qisya mcm dh fobia dh nak duk atas katil..kite duduk je atas katil, qisya nangis..kite bgn baru okayh..bile qisya dh okayh, dh bertenang baru la slow2 kite naik katil..nangis tetap nangis..fobia lg..tp bile kite pujuk2, geletek2 die, gomol2 die, baru la die boleh duduk atas katil ngan tenang..

Tp yg pasti, kite xkan tinggalkan qisya lg sensorang dlm bilik..dh xde istilah duk kepung2 katil ngan bantal keliling..;(((((((((((

sian baby mommy...sorry baby...;((((((